Στις 7/9 ανεβάσαμε πανό και γράψαμε συνθήματα στις περιοχές μας.
Τους τελευταίους μήνες ζούμε σε μια διαρκή συνθήκη αλλεπάλληλων «τυχαίων» ή «ακραίων» ή «αναπόφευκτων» γεγονότων. Ενδεικτικά αναφέρουμε την κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη, την δολοφονία μεταναστ[ρι]ών ανοιχτά της Πύλου, τις πυρκαγιές που ανενόχλητες κατέκαψαν δάση, σπίτια και άφησαν πίσω δεκάδες νεκρούς, την δολοφονία/πνιγμό ανθρώπου στο λιμάνι του Πειραιά και τώρα τον θάνατο ανθρώπων και την καταστροφή ολόκληρων περιοχών από το νερό και τη λάσπη.
Το κράτος, τώρα, περισσότερο από ποτέ, δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ανθρώπινη ζωή ούτε για την φύση παρά μόνο για την διαιώνιση του ενώ οι ζωές των υποτελών τάξεων μετράνε όλο και λιγότερο στις εξισώσεις των κυρίαρχων. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι εν μέσω της πυρκαγιάς στη Δαδιά και ενώ ο κρατικός μηχανισμός έδειχνε ανήμπορος να επέμβει επέλεγε να επιτεθεί σε χώρους αντίστασης, αυτοοργάνωσης και αγώνα (Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων, Κατάληψη Ζιζάνια, Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου) και μέσω κυβερνητικών στελεχών και πρωθυπουργού να πει ότι για τις φωτιές ευθύνονται οι μετανάστες.. Σε ευθυγράμμιση με τα αφεντικά τους τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ ύφαιναν και πάλι την υπερασπιστική γραμμή της κυβέρνησης κλείνοντας παράλληλα το μάτι στη δράση φασιστοειδών που ανέλαβαν τον ρόλο σερίφη. Τέλος ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στρέφεται σε ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις και συστρατεύεται με διαφόρων τύπων φασιστικές εφεδρείες αντί να στρέψει την οργή του εκεί που βρίσκεται ο εχθρός, στα υπουργεία και στα πολυτελή γραφεία.
Σε αυτή τη ζοφερή συνθήκη επιλέγουμε να μη βυθιστούμε στην κατάθλιψη και τη σιωπή. Προσπαθούμε, εκτός των άλλων, με τις δυνάμεις μας, να σπείρουμε στις περιοχές μας μηνύματα οργής και αντίστασης ενάντια σε αυτούς που κατατρώνε καθημερινά τις ζωές και μηνύματα αλληλεγγύης και στήριξης σε όλες τις αγωνιζόμενες, όλους τους κατατρεγμένους.
Αντικρατικός, αντιφασιστικός, αντιρατσιστικός, αντισεξιστικός αγώνας σε όλες τις γειτονιές
athens.indymedia.org